pozostan

napisalam go jako mloda 24 letnia kobieta 3 listpada 1971 roku

pozostan,
nie odchodz,
jeszcze czas na rozstania...
pozostan!
bo dzien stanie sie noca,
a kiedy braknie
twojego kochania
nie warto zyc
bo i po co?

pozostan !
to sie jeszcze nie skonczylo,
ja przeciez zyc nie umiem.
tyle dobrych i zlych
chwil nas polaczylo ,
a ja tylu rzeczy
jeszcze nie rozumiem...

pozostan!
i ucz mnie zycia,
tak chce je z toba dzielic...
to moja jedyna prosba
gleboko w sercu ukryta...
dlaczego nie chcesz
pomoc w ma milosc uwierzyc ?

nie odchodz,
bo mgla zasnuje swiat caly.
nie zabieraj wraz z soba
wywalczonej milosci
pozostan !
a oddam ci siebie
i usta scalowane do bialosci...

pozostan !
a wiosna drzewa obsypie kwiatami
a jesien smutna
nie zajrzy w mego domu progi
bede cie kochala
calymi latami
i swiat caly'rzuce ci pod nogi...

pozostan !
istniej !
niech cie czuje blisko,
badz !
a zawsze bede usmiechnieta,
chcesz tego przeciez....

nie lubisz mej szarosci...

autor

smutna2013

Napisany: 2013-08-07 Dodano: 2013-08-08 00:13:33

Ten wiersz przeczytano 1460 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie