Prawda
Przepraszam, że kłamię!
Pytasz mnie o prawdę.
Mnie się pytasz?
Już tyle lat zadawane jest to pytanie
prosto – trudne pytanie
I tyle jest odpowiedzi
ile razy zadano to pytanie
Każde usta – to inna prawda
Każda rozmowa – to przynajmniej dwie
prawdy
A jeśli odpowiem
że nie wiem
– to czy to jest prawda czy
nieprawda
A może i jedno i drugie
na raz
bo czy coś prawdziwego
kłamstwo wykluczyć może
z biegu tego świata?
Obie istnieją
jak woda i ogień
jedno dla drugiego
i pomimo siebie
i wbrew i na przekór
Patrzą sobie w oczy
i widzą prawie – siebie
Nie-prawda – prawie jak prawda
Prawda – prawie jak nie-prawda
Czuję się jak ON
wtedy
ON odpowiedział sobą
Ja mówię:
Ja nie wiem…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.