Prawda o naszej miłości
Prawda o naszej miłości;
Jak żółć gorzka jak piołun,
Wymaga cierpliwości
Nie ludzi, lecz archaniołów.
I można by pomyśleć
Jaki straszny to czyściec,
I można by oszaleć,
Ale ja kocham cię dalej!
Prawda o naszej miłości;
W słowach ukryty dynamit,
Lont ugasi najprościej,
Serc najczulszy aksamit.
I można by wiele mniemać
Jaki cudny to poemat,
I można by oszaleć,
Ale ja kocham cię dalej!
Prawda o naszej miłości;
Siła co nie zna granic,
Prostota jej zawiłości:
To wszystko i za nic.
I można by wiele pleść
Jaka cudowna to rzecz,
I można by oszaleć,
Ale ja kocham cię dalej!
Prawda o naszej miłości;
Protuberancje Słońca,
W oddaniu i tkliwości
Wstęga Mobiusa bez końca.
I można by wiele pleść,
Ale ja to mam gdzieś,
I można by wiele smęcić,
Lecz ja kocham cię więcej!
Komentarze (24)
Każdy ją widzi i przeżywa na swój sposób, uważa, że
kocha najpiękniej ze wszystkich ludzi na świecie.
Myślę autorze, że w tej kwestii zgodzisz się ze mną
:))) Pozdrawiam.
I kochaj tak dalej Weno, bo bez miłości nie ma z życia
radości:)
Pozdrawiam cieplutko:)
i choć słońce zasłania, nigdy dość kochania, cóż warte
życie bez miłości,,pozdrawiam
Świetnie o miłości. Jakby nie było jak by się o niej
nie mówiło, to po prostu jest miłość. Pozdrawiam.
Pięknie... Szacuneczek :))
Zyciowo i cieplo o milosci pozdrawiam
Piękny ciepły wiersz o miłości. Pozdrawiam serdecznie.
czuły poemacik dla miłości wiernej
ciepłej cudownej
to jest miłość prawdziwa
subtelnie z siłą kochania
pozdrawiam
Ciekawy temat i podany w prostej, ale przystępnej
formie. Do mnie przemówiła zwrotka: "Prawda o naszej
miłości;
Siła co nie zna granic,
Prostota jej zawiłości:
To wszystko i za nic".