Prośba emigranta

Proszę, zabierz mnie,
do ziemi ojczystej,
gdzie łany zboż
karmią Polski lud.

Proszę, zabierz mnie w Tatry
aby spojrzeć z góry,
na polską ziemię,
przesiąkniętą krwią i cierpieniem.

Proszę, zabierz mnie,
gdzie Polacy,
w pocie czoła pracują,
żeby zbudować swój dom,
który nazywa się Polska.

Polacy są dumni ze swej historii.
nigdy nie zgięli karku,
przed najeżdżą, dzielnie walczyli,
aby wykuć sobie wolność.

Moja Ojczyzna jest piękna,
zbudowana z polskich serc.
Opasana wstęgą rzek,
jeziora to jej modre oczy,
a lasy to piękna szata.
Miasta są jak rodowe srebra,
taka jest nasza Polska.

Więc proszę, zabierz mnie,
abym żył i tworzył,
na jej chwałę
i dożył w Polsce swych dni.

autor

Sarek56

Napisany: 2021-10-16 Dodano: 2022-10-16 11:27:49

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie