przecież żyjesz
czy tą ścieżką chodzisz znów
i wspominasz słowa dźwięk
może tęsknisz gdzieś w ukryciu
z samotnością walczysz wręcz
mówisz nie
nie kłam przecież wiem
że tak było i tak jest
co
sumienie poszło spać
czyżby
więc obudź je
bo czasem warto zawrócić
wkroczyć w zielone doliny
pachnący miłością las
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-03-17 10:38:37
Ten wiersz przeczytano 836 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Zdecydowanie czasem warto zawrócić. " sumienie poszło
spać "niezwłocznie czas je budzić. Bardzo na tak
serdeczności ślę
Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam :)))
"Zielone doliny i pachnący miłością las" - też je
lubię:))
Jak piękna refleksja Sabinko, tyle romantyczności,
ciepła. widzę te Twoje doliny zielone,
pachnący miłością las...zawróć poddaj się miłości,
niech chwila trwa. pozdrawiam serdecznie. miłego
wieczoru. dziękuję jak zawsze bardzo, z całego serca
za odwiedziny...
Ładnie to ujęłaś. Wiersz potrafi rozbudzić wyobraźnię
czytelnika i zaciekawiając tematem. Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)
Spodobała mi się miłość w zielonej dolinie, ale i nie
lasem pachnącym miłością nie pogardzę. Właśnie po
obiedzie wybieram się do niego na spacer. Miłego dnia
Sabinko :))
Udany refleksyjny wiersz pozdrawiam
Miało być* wybudzic*:)
Witaj Sabinko:)pieknie i refleksyjnie o życiu
napisalas,z madrym przekazem.U niektórych osób to
sumienie w sen zimowy zapada i ciężko mu się
wzbudzić:)Pozdrawiam cieplutko:)Milego dzioneczka:)
czasami warto powrócić
i wkroczyć w taki las pełen miłości
pozdrawiam serdecznie:)
jasne, że warto...świetny refleksyjny wiersz:)
pozdrawiam
Warto wkroczyć w las pachnący miłością...
Czasami warto zawrócić nie być obojętnym. Miłego
Sabinko:)
Hej, "przecierz" przez "ż"!