przemieszczenia
Tobie
wiecznemu przemijaniu można nadać sens
inkarnując się niezobowiązująco
w nieznaczności tak przetrwać
do właściwej misji zmieniającej plan
ziemi
oddania co trwale przekształca
tęsknotę w wyczekiwanie
ciebie we wszelkich przejawach
barwach wcieleniach refleksach
od ust we wnętrzu róży po boską
kobietę w ramionach
autor
Pasjans
Dodano: 2020-08-27 20:27:29
Ten wiersz przeczytano 1643 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Zachwycona wierszem,
serdecznie pozdrawiam, Karolu :) B.G.
Pięknie u Ciebie... pozdrawiam:)
Oddaję swój głos z zachwytem :) +++
Pozdrawiam serdecznie :) B.G.
Śliczności!
Pozdrawiam :)
Wilki mnie przepędzą na amen kiedy zobaczą że oddałem
głos...
Pozdrawiam :)
Miłość jest najważniejsza, ma sens i jest cudowna,
miło czytać, pozdrawiam serdecznie.
Zachwycający, wszystkim. Człowiekiem, Bogiem, poezją i
odkrywaniem. Pozdrawiam :)
niezobowiązująca inkarnacja w nieznaczności podoba mi
się szalenie :) Przy tym tu reszta schodzi na drugi
plan :)
Tak, miłość ma sens
Pozdrawiam :)
Optymizm trdnodostepny, nie wiem, czy dla kazdego... -
szczegolnie cenny- dla tych,ktorzy doswiadczają go -
lub mają jeszcze zywą pamięc tego doswiadczenia.
Pozdrawiam serdecznie:)
(albo i nic z wiersza nie rozumiem)
:)
tylko miłość ma sens (w przemijaniu).
Mi również się podoba, jak poprzednikom :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Cudo...
a puenta, eh...
Dobrej nocy, Pasjansie :)
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Ciekawa wizualizacja "przemieszczenia".
Pozdrawiam.:)
Pięknie dla szkolnej miłości, jak zwykle zresztą, poza
tym pozwolę sobie za Marcepani, pozdrawiam wieczornie
:)