Przez park przejście

Liść ostatni już dawno opadł
Ludzie zabiegani ... nawet tego nie zauwazyli
A ja siedząc na ławce w parku
Widze szarość,smutek i żal
Te uczucia...ogarniają każdego z nas.
Ludzie udają przed samymi soby...
Ze kochaja kwiaty...a nie groby

Ale każdy grób...kryje tajemnice
Która do kwiatu..nie dosięga w liście...

Taka tajemnica mieści w sobie życie.

Zycie jednej lub jednego..
maleńkiego czy dużego...
Życie starszej czy młodzianki...
Życie księdza czy narkomanki...

Każdy życie musiał oddać dla kogoś
A ludzie nawet się tym nie przejmują
Kiedyś to oni zajmą ich miejsce
I będą wspominać ...
Przez park przejście.

Wspomnienia...tyle miejsca im dajemy...

autor

ola-fifi

Napisany: 2006-11-24 Dodano: 2006-11-24 18:25:54

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie