przy ciszy (ć)
Dla Ciszy
łomot rozdrażnia wysokim tonem
pneumatycznego kłujące głosy
tłumik odleciał do celu mięsem
za dźwiękoszczelnym lustrem zasiana
makiem zakwitła różą pachniała
oddech milczenia w słowach magnesy
na zawołanie szeptu nie daje
rozbija hałas zielonym wzrokiem
knebel dla zgiełku tylko w spokoju
bijące mocniej wersy wypuści
Cisza suflerem weną i muzą
krzyk już w kaftanie za kratą wiersza
Komentarze (22)
niesamowity wiersz, niby cisza a tyle hałasu i
harmideru za kratą wiersza....
Ciekawie mysli zawarte w wierszu. Pozdrawiam.
PS. Moj komentarz pod moim wierszem to pomylka, tyczyl
wiersza "savilka". przepraszam.
Przykuwa uwagę sposób w jaki piszasz, podoba mi się.
Dla ciszy piękny wiersz :) ciekawy tytuł pozdrawiam
serdecznie
a właśnie cisza krzyczy najgłośniej... to jej tajemna
moc, siła, której tak wielu się boi... świetny wiersz,
pozdrawiam.
cisza bywa piękna i inspirująca;)
piękny wiersz;)
Pięknie przy(Cisza)sz Romku wierszem. Wkrótce wydasz
tomik ;-)