PRZYJACIELU!

Przyjacielu! Który zawsze
byłeś mi wsparciem!
Co począć z mym
dwudziesto-letnim życiem?

Czy gnać na koniu
przez łąki zawiłe,
i poczuć tę siłę
co z jego wnętrza bije?

Zostawić świat cały,
świat zmartwień, niedoli,
i udać się prosto
gdzie droga pozwoli?

Czy może pod drzewem
upaść gdzieś w lesie,
i słuchać jak po liściach
wiatr mą duszę niesie?

Wsłuchać się w ten szelest,
tak mocno się wsłuchać,
by skonać wtenczas lekko,
w tym nadstawianiu ucha?

Dedykuję mojemu przyjacielowi ze studiów Pawłowi M.

autor

Szuwarek

Dodano: 2009-02-21 00:50:58

Ten wiersz przeczytano 721 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie