Przyjaźń
Ta nić co była między nimi
miała być jak mocna lina
co statek w czasie sztormu
przy nabrzeżu trzyma
że zawsze tak będzie wierzyli
przez długie lata umacniana
dawała radość sercom
zadbana - pielęgnowana
polegali na niej ufali
nagle ta mocna lina
pod podmuchem wiatru
pęka jak cienka pajęczyna
wyciagnięta dłoń - pustka
nadzieja jednak żyła
przyjaźń to wielkie uczucie
ona ci wszystko wybaczyła
autor
karmarg
Dodano: 2013-03-15 12:06:43
Ten wiersz przeczytano 2571 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
bywa, że najwspanialsza przyaźń
stanie pod znakiem zapytania,
pięknie to wyraziłaś w swoim
bardzo ładnym wierszu, pozdrawiam
bardzo dziękuję wszystkim za komentarze pod moimi
pisankami chętnie obdarowałabym każdego z Was:-)))