Rozalia
Posłuchajcie o Rozalii
Chodzi tylko i się żali
Słuchać jej wręcz niepodobna
Trzeba nerwy mieć ze stali
Słońce świeci, już narzeka
Gdy deszcz pada też się wścieka
Wiecznie niezadowolona
Drażni tylko wciąż człowieka
W barze była zupa słona
Kogut rano piał jak wrona
Łóżko skrzypi, spać nie może
Wiecznie jest naburmuszona
Wróble jakieś takie małe
Koty wiecznie są ospałe
Pies jej łapy nie chce podać
Hałas w lesie robią drwale
Lekarz leki złe przepisał
Słynny skoczek źle się spisał
To jest be, to fu, a to fe,
Obraz w kuchni krzywo wisiał
Chodzi, kwęka i pomstuje
Karci, ględzi, krytykuje
Choć samotną jest staruszką
Nikt jej jednak nie żałuje...
Komentarze (37)
W mojej klatce Rozalkę mam,
całe życie byłbym Jej dał,
ale mówi że za stary,
gram więc rolę nie do wiary.
nie można tak ludzi zamęczać....fajna bajka i
madra...pozdrawiam
Bo starucha chodzi zrzędzi,
głupstwa gada, prawie ględzi. Napuszyła się jak sowa,
dobroć radość w kącie chowa. Pozdrawiam.
świetny wiersz o zrzędzie
takie są niestety wszędzie
Pozdrawiam serdecznie:))
Piewcy milosci tej pani reki nie podaja?
Gdzie ich milosc?
Jak zwykle na papierze, pozdrawiam
Nie życzę źle, ale długo nie pożyje. Nie - ze stara,
ale - ze zrzęda.
Fajny wiersz i na temat.
Pozdrawiam serdecznie:))
tacy potrafią innym uprzykrzyć życie
pozdrawiam:)
Pierwszy raz się spotkałem z trzema rymami w zwrotce,
ale mi się podoba taki styl. Czy to ma jakąś swoją
nazwę? + i Miłego popołudnia.
Jednym słowem zrzęda, a wiersz super! Pozdrawiam :)
dużo jest takich - świetnie o zrzędzie której nic się
nie podoba ....
pozdrawiam:-)
Znam taką jedną, ma na imię Maryna ;)
Większość ludzi na starość dziwaczeje :)
Serdecznie pozdrawiam :)
Też bym nie żałowała. Zrzędy są beeeee)))) Pozdrawiam
chwaląc wierszuś-:)
to*
A tom zrzeda :)
Pozdrawiam:)
Są ludzie którzy nawet w słoneczne upalne lato
potrafią przegonić słońce swoim zrzędzeniem więc
kazdy ich omija wielkim łukiem
Pozdrawiam serdecznie :)