ROZGRZESZONY LIS

Szczeka pies na lisa,
co się w nocy skrada,
który chce podwędzić -
to, za czym przepada.

Dorwać go nie może,
gdyż jest uwiązany,
łańcuchem na szyi,
mocno oplątany,

Wredny chytrus z lasu
na gąskę czatuje,
po całym obejściu
bezkarnie buszuje.

I wykrada biedną
przez dziurkę w kurniku,
te które zostały,
narobiły krzyku.

Gęsior prosi lisa -
zwróć mi moją żonę?
Zostały maleństwa -
słabo opierzone.

Przeklęty szubrawcu!
Krzyknął indor stary,
gdy tak nie uczynisz!
Na nic twe zamiary!

Dziób mam bardzo ostry! -
Niemałe ostrogi,
jak jej nie uwolnisz! -
Nie chciałbym być srogi.

Lecz to rude zwierze -
jakby nie słyszało,
zamiast ją wypuścić,
za skrzydło trzymało,

Ona zostawiła!
Dzieci siedemnaście,
któż teraz maleństwa,
zabierze na trawkę.

Wystraszony cwaniak -
nagle się odzywa!
Moja sytuacja -
też jest ponagli-wa!

Zostawiłem w norce,
maleńkie szczeniaki,
dla których łowiłem,
kiedyś smaczne szpaki.

Cóż mogę poradzić,
właśnie odleciały
z tego to powodu
wynikł problem cały.

W tym to właśnie czasie,
gospodarz przybywa.
z ostrych zębów liska,
żywy łup wyrywa.

I pogodził strony -
od zawsze zwaśnione,
pewno nie na długo -
tak gęgają one.

Szkoda nam jest gąski,
lisa bez litości,
powiedzcie gdzie szukać -
tu sprawiedliwości?



Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2018-12-01 Dodano: 2018-12-01 15:14:57

Ten wiersz przeczytano 5668 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci Okazje Dzień Babci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie