RYBAK I SANDACZ

Nad rzeką Narew w skromnej mieścinie, rybak zarzucił wędkę w głębinę.
Już wiele godzin przy kiju czuwa, nic dziś nie bierze - nadchodzi burza.

Na obiad czeka, głodna rodzina a wśród niesytych, biedny chłopczyna.
To grzeczne dziecko z tego Franciszka, mama jest dumna z synka urwiska.

Tata z połowów, prędko nie wraca, łowienie w deszczu, to trudna praca.
Idzie nasz Franio, ojczulka szuka a burza groźnie nad głową huka.

Widzi że Tatko, smutny zmartwiony, przewiany wiatrem z zimna skulony.
I wtedy właśnie jak z bicza trzasnął, na wędce trzyma - rybkę pasiastą.

Sandacz się z wody, wyjąć nie daje, wędkarz z wrażenia, na głowie staje.
Do siatki zdobycz złowioną wkłada, zraniona ryba, tak mu powiada.

Wypuść mnie proszę, prędko do wody, mam bardzo ważne przecież powody.
Ławice dzieci tam zostawiłem, jeszcze ich przecież, nie wykarmiłem.

Bez mej opieki, tam nie przeżyją, nie znają skrytek - gdzie się ukryją?
Gdy mnie uwolnisz, życie darujesz, ja w zamian za to, cię ofiaruję.

Kamieniem Szczęścia, co błyszczy z dala, ogromnej mocy, jak groźna fala.
Kto ten amulet przy sobie nosi, o jadło nigdy, nikogo nie prosi.

Więc pokaż proszę co kamyk może Franuś zapytał jego w pokorze.
Sandacz natychmiast rozkaz wydaje, nakryty stolik, przed nimi staje.

Jedzenia na nim, tak dużo było, nie wiem czy w beczce, by się zmieściło.
Rybak swą zdobycz z siatki wyzwolił, dał zarządzenie w "tarle nie łowić"

Rodzinka Franka już nie głoduje z ogromną troską "Kamyk" pilnuje.
Bo to jest zdobycz nie byle jaka, największy połów w życiu rybaka.

Gdy rybkę taką kiedyś złowicie,
wypuśćcie zaraz - ocalcie życie.


Zenek 66 Sielski

11 05 2017

Samczyk SANDACZ w tym gatunku pielęgnuje wyklute rybki. Zapraszam do czytania i komentowania

autor

Zenek 66

Napisany: 2014-05-12 Dodano: 2017-05-12 15:42:53

Ten wiersz przeczytano 3499 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Bajka Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci Okazje Dzień Dziecka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie