Rysa

Kolejny oddech drąży me ciało i nie pozwala przestać mu żyć,
kolejna myśl drąży mój umysł bym nie zapomniał tamtych dni.
W ciąż żyje czuję nie zapominam lecz także i nie wspominam
me ciało krwawi znowu od nowa ma dusza cierpi zaklęta w te słowa
zamknięta w klatce uczuć i gestów które stworzyły cały ten ból,
które sprawiły iż wiedze prawdę ukrytą dla innych wśród łez mórz.
Otchłań ta wodna pochłania wszystko co żywe silne i nie skalane
a dobroć całą przeradza w nicość ukrytą w ogniu zaklętych wrót
które prowadzą do nie istnienia do zapomnienia nie do zbawienia.
I nie zapominaj że nikt nie wie lepiej o życiu w agonii wiecznej udręce
niż człowiek któremu raz pękło serce.

autor

HaB

Dodano: 2006-05-27 12:51:01

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie