scena z filmu, którego nie było

/popr./

rude włosy płonęły, pachniały wieczorem
który za nią tu przyszedł, zabrany spod bramy
w gęstych skrętach. jej oczy piekielnie zielone

tak inaczej, tak smutno śniegu dotykały
(zamiast) wzbierał niepokój, przyciemnił tęczówki
jak niebo tuż przed burzą - ciężkimi chmurami

żal zamarzał, cichutko w zimny zmierzch się wtulił.
bladość chudych policzków, smukłych palców drżenie
które się zaciskały na jego koszuli

pozostanie gdzieś w sercu, a po ciele spłynie
szept naiwnych tłumaczeń, urywany oddech
zapach włosów i drobnych jej stóp oddalanie

potem głos chropowaty, beznamiętnie powie:
"peron czwarty, tor drugi, planowany odjazd"
a za szybą szmaragdy piekielnie zielone

autor

zorianna

Napisany: 2009-02-18 Dodano: 2009-02-19 14:14:57

Ten wiersz przeczytano 953 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie