Serce

Można je złamać.
Złamać niczym stalowy miecz.
W niektórych panuje głęboka głębia uczuć,
W innych zaś, pusta pustka. Ponura pustka.
Serca samotne, Serca zakochane..
Serca związane, Serca kochane..
Każdy Je ma.
I mimo, że życie jest krótkie,
Tak jak krótkie są płachetki traw,
Nie każdy potrafi Sercem manipulować,
Korzystać z uczuć - okazywać je.
Aby życie stało się zielone,
Tak jak kwitnąca na wiosnę trawa,
Chcąca urosnąć, musnąć słonce,
Być soczystą w naturalne bogactwa ziemi,
Oraz zieloną niczym szmaragdowy szmaragd.
Tak człowiek.
Może ubrać życie w kolor.
Swój ulubiony kolor.
Kolor, w którym lubi się po życiu przechadzać.
Tak więc Serce..
Każde Serce ma swój odcień, swoją barwę,
Trochę jaśniejszą, czy trochę ciemniejsza,
I dlatego trzeba zasiać w Sercu uczucia.
Aby zakwitły na najpiękniejszy na świecie kwiat,
I aby nigdy nie zwiądł i kwitł ciągle,
Sprawić, by zakwitły wszystkie serca na świecie,
I powstała jedna wielka łąka.
Łąka pełna szczęśliwych ludzi i kwitnących uczuć.
Aby królem było Dobro, a królową Harmonia,
I żeby wydali potomstwo imieniem: Szczęście.

autor

RiTu

Dodano: 2006-08-15 14:32:48

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie