Słoneczniki

promienie słońca
przenikają chmury
po obu stronach
polnej drogi
stoją chaty strzechą kryte

w zagrodach rosną
róże
malwy
i dorodne słoneczniki
kapelusze mają pochylone
ku ziemi

na łąkach
ścielą się dywanem stokrotki
one cieszą moje oczy
zerwę kilka dla ukochanej
uraduję jej serce

opodal jest staw
a dookoła niego
wierzby płaczące

łabędzie wzbiły się w powietrze
czyżby wystraszyły się
rechotu żab

przez sioło biegnie
boso piękne dziewczę
na głowie lśni wianek
z kłosów złotych zbóż


Autor Waldi

autor

waldi1

Napisany: 2018-06-20 Dodano: 2018-06-21 00:00:24

Ten wiersz przeczytano 874 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie