śmierć nie świetuje

Piękny wiersz dla naszych zmarłych. Niech spoczywają w
pokoju. Ja tez mam daleko do kraju, ale odwiedzę
miejscowy cmentarz. Pozdrawiam serdecznie.

Koniecznie, ale na to jest cały rok.
Pamięć podpowie.

Odświeżać pamięć nawet koniecznie należy...

Podoba mi się wiersz, szczególnie trzecia zwrotka,
którą nauczyłam się na pamięć.
Mając zmarłych krewnych bliższych i dalszych
rozsianych po kraju, musiałabym przejechać Polskę
wszerz i wzdłuż, żeby odwiedzić wszystkie groby. W
Zaduszki stawiam dla nich znicze pod głównym Krzyżem
na starym cmentarzu i odmawiam Zdrowaśkę.
Pozdrawiam.

Ziemia to wielkie cmentarzysko. Pamięć o tych co
odeszli jest ważna, niekoniecznie nad grobem

Nie trzeba być fizycznie obecnym, aby pamiętać z
jednej strony, i z drugiej można przystanąć przy
którymś z zapomnianych grobów żeby zapalić na nim
światełko pamięci w imieniu tego, który nie może tu
dotrzeć a pamięta... pozdrawiam.

Ładnie, ale pamięć nie ma granic. Na antypodach ktoś
może naszą pamięć tamtych grobów odświerzyć.

Śmierć świętuje każdego dnia... jeżeli chodzi o śmierć
fizyczną. Z perspektywy czasu, wiele odbiera się
inaczej niż w sytuacji „bycia wewnątrz”. Doświadczenie
(czymkolwiek ono jest), pokazuje, że kiedyś czuło się
mocniej, żyło intensywniej, cierpiało bardziej etc.
Odchodzimy z życia, a czas dalj pędzi i razem z
człowiekiem porywa wspomnienia...

Warto się na chwilę zatrzymać... Pozdrawiam serdecznie
+++

Witaj Mistrzu, dzięki za ocenę. Myślimy podobnie:)

Często zapominamy, że wszyscy jesteśmy sobie braćmi.
Mądry wiersz, piękna poezja :) Pozdrawiam:)