SMUTEK
Nazywają mnie smutkiem
przecież znasz mnie
potrafię dogonić każdego
odwiedzę cię nawet we śnie
łzy tu nie pomogą idzie szybkim krokiem
ból duszę rozdziera zawiedzione nadzieje
smutku czemu zmąciłeś spokój
wydarłeś mi jasność z oczu
strach łomocze w piersi
wiatr zrywa kartki z kalendarza
powiedz mi Boże dlaczego tak jest
czemu młodość tak szybko mija
choć nie rozumiemy nie zgadzamy się
życie jak sen przemija
nim się zachłyśniesz
dusza wzniesie się wysoko
pojedziesz winda śmierci do nieba .
Komentarze (26)
życie szybko przemija, to prawda, lecz to przez tą
niedoskonałość...dobry wiersz
Poruszający wiersz... Winda do Nieba, to każdego
czeka...
samo życie - piękny wiersz -pozdrawiam
To prawda-życie szybko mija, to nasz sen-ale może gdy
już otworzymy oczy, pojawi się przed nami kolejne, być
może jeszcze piękniejsze.Nie bójmy się tego.
smutek jak i zal jest wszedzie tam dokąd my zmierzamy
i pozstanie do ostatniej naszej godzimy ...zamysliłem
sie....ja zamiast windy pójde na spacer juz poznałem
droge.......pozdrawiam...
Nasze życie pewnie w jednym dniu by się zmieściło, a
na koniec windą.... może do nieba. Pełen refleksji o
przemijaniu wiersz, ładnie napisany.
ponoć w przestrzeni gubi się czas, wybiesz się na
spacer lub pozostań w domu. ciekawy wiersz, pozdrawiam
ciepło
życie obrazowo pokazane, im dalej w czas, tym mniej
miejsca na smutek, chyba że całe życie staje się
smutkiem... pozdrawiam+
"windą śmierci" - niepotrzebne dopowiedzenie,
wyrzuciłabym "śmierci" i tak wymowne... pozdrawiam
ciepło :)
Piękny smutek dużo w nim prawdy... pozdrawiam
a w niebie już smucić nie będziesz się...pozdrawiam