Smutek jesieni

Zaniosły się płaczem wysokie drzewa
Szelestem liści złowrogo brzmiąc
Nad nimi wiatr z tęsknoty śpiewa
O smutnej jesieni która nakryła się mgłą

Deszcz o parapet tłucze z hałasem
Szyby rozdzwania gasząc ich blask
Wskazówki zegara ścigają się z czasem
Który ciemnością ciasno oplata ogród i dom

Zgasły kolory i zieleń umarła
W słońca promieniach ciepła już brak
Słomianka u drzwi się dawno wytarła
A mroczne myśli z głowy wydostać się chcą

Melancholia i smutek w umyśle zasiane
Natrętnie uderzają w wyobraźni dzwon
A ja już czekam na radosny poranek
Który nie będzie smakował jesienią i mgłą


Robert Kruk, 27.10.2008r.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2008-10-27 10:39:13

Ten wiersz przeczytano 6093 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie