śnieżne szaleństwa

Sypało strasznie,
ściemniał się świat,
Sonia szła ślizgiem,
ścierając szadź.

Stromizną sunął
Stasiu stęskniony,
spojrzał - studentka,
szaleństwa skory

skoczył ścinając
szybciutko szlak,
ślicznotką szarpnął
solidny strach.

Swada szczęśliwie
Staszkowi sprzyja,
spadł szalik,
świeci się śniada szyja.

Słodkimi słowy
spląta sarenkę :
słyszałaś skarbie,
sowy są senne.

Spływaj sztubaku,
splunęła snadź,
spójrz sam - siniaki,
skręciłam staw.

Strapiony stracił
swobodny styl,
schroniska szukam
spróbujesz sił?

Startuj, ślimaku
spełnimy sen,
skleć sanie szybko,
spuść szorty swe.

Sonia swawolnie
strąciła śnieg,
struchlał Stasinek
- spokojnie, siedź!

autor

Akaheroja

Napisany: 2014-02-23 Dodano: 2014-02-23 08:58:23

Ten wiersz przeczytano 1107 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie