Spełnienie
Ile musiała błądzić
Ile szukania
Ile zmian
śmiechu..
i łez..
Nie łatwo zrozumieć..
nauczyć się..
dostrzec..
nabrać sił..
By doświadczyć...
Zagubienie!
Ślepy los!
Zdziwienie?
Czas..
W miarę jego upływu
przecieramy oczy
Dostrzegamy!
Widzimy..
i nie wierzymy..
Mieliśmy już je!
Było z nami!
Wypuszczone?..
Dłonie głupoty!
Jak mogły?
Nie trzymały dość silnie..
Wróciło?
Cud..
Szczęście!
Głupota zniknęła!
to ten czas
Euforia!
Utopia!
Dziekuję..
za szansę..
Zrozumienie..
Chęci..
Bo znów jest wiosna!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.