strasznie samotna w mojej nicości

4 ściany, dziwne myśli... nienawidze tego i to kocham..

zbyt cicho
spokojnie
jak po przegranej wojnie
siedze sama jedna
smutna
uczuciowo biedna
nierozumiana
niepokochana
z bliskiego
kochanego serca wygnana
z myślami
bez marzeń
nie oczekując kolejnych zdarzeń
trwam pogrążona
w żalu
beznadziejności
strasznie samotna w tej mojej nicości..

(mam gdzieś głupie poziomy zaawansowania, pisze jak chce...)

autor

taka)ona

Dodano: 2007-05-17 19:40:54

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie