W świecie fantazji
Chcę was poprowadzić gdzieś na koniec
świata,
Bo tam to najczęściej ma twórcza myśl
wzlata.
Tam wielkiej rozkoszy doznaje ułuda,
I dziać się tam mogą najróżniejsze cuda.
Bujanie w obłokach jest bardzo
przyjemne,
Bo często nam daje doznania tajemne.
Co zwykle zbyt długo na jawie nie
trwają,
A we śnie ostrego obrazu nie mają.
I fruwać tam możesz ze stadem łabędzi,
Gdy tylko myśli lotna na skrzydła im
siądzie.
Możesz też na chmurze obrać pokład
statku,
Który cię zawiezie w krainę dostatku.
Obłoki jesienią są bardzo dostojne,
Jak matrony odziane w swe sukmany
strojne.
Płyną wolno, ospale, często ciągną
smugi,
Ich rozwiane warkocze to są deszczu
strugi.
Gdy na takiej chmurze twój statek
odpłynie,
To z wody strumieniem znów na ziemię
spłynie.
I sam będziesz szukał sposobnej okazji,
By znowuż poszaleć na falach fantazji.
jarmolstan
Komentarze (18)
...fantazje to Ty masz, Polacy mają ją wrodzoną, aż
chce się popłynąć na tej chmurze...
hmm podoba mi się ten wierszyk
bardzo ładnie dobrane słowa, fantazja hmmm..
pamiętasz może piosenke "Fantazja" leciało to jakoś
tak chyba "fantazja fantazja bo fantazja jest od tego,
aby bawić się aby bawić się aby bawić się na całego" i
powiem Ci że to krótkie zdanie z tej nutki pięknie
rozwinołeś/łaś w tym wierszy
oczywiscie glosik zostawiam
Pozdrawiam
WODECKI
Dobre jest czasem przenieść się z szarej
rzeczywistości do świata fantazji.