“Swoimi śladami”
Eksperymentuję-:))Z dedykacją dla mojej!? https://www.youtube.com/watch?v=L1F3sHklg9k
Ściskamy serca – swobodnie
szeleszcząc swoimi skrzydłami
Sprowadziliśmy sami sen
skrywany – szczyptą soli
świadome stany
***
Są sprawy - spotęgowane ślepia
szukające szczerego spokoju
Same stworzą swój świat
świecąc szarym światłem
/ strach.../
Szykownie stworzyłeś Świat
stwarzając szczodrze ślad
/ słonecznych smakołyków /
Suche słoneczniki skrywają
swój smak.
Spróbujemy...-:))
autor
Piorónek zbójnicki
Dodano: 2018-09-11 23:07:08
Ten wiersz przeczytano 981 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
anula -2
I jedno i drugie-:) 2 in 1 -:)
Myślę, że wszystko się ułoży.
Dziękuję za wgląd.
Pozdrawiam serdecznie!
Witaj Roma - nie uraziłaś mnie!
Tak jak napisałem - eksperymentowałem.
Głowa jeszcze mi nie spadła.
Dziękuję za komentarz!
Pozdrawiam serdecznie.
anna - dziękuję!
Masz rację! O to właśnie mi chodziło - o stany
emocjonalne wywoływane "szczyptą soli"
Poprawkę naniosę.
Pozdrawiam serdecznie!
Warto może spróbować,
miłość...czy choroba?
Pozdrawiam Piorónku, rozmyśliłeś się ze zmianą skóry?
Słusznie!
No szczerze, bez urazy, średnio mi się podoba. Ale
głowa do góry, tautogram jest trudno napisać:-)
świadomie siany?- może świadome stany?