Tkaj swój świat, jak baśń

Po co ten żal, na cóż te łzy,
los wziął co chciał i nie masz nic,
więc weź się w garść skrusz ból i żal,
czerń, mrok złych chwil i wierz mi, wierz,

świat nie jest zły, wciąż ma sto barw,
swój czar i blask. Ma śpiew i śmiech,
song, psalm i hymn. Wpleć się w ich dźwięk,
jak wers do strof i tkaj swą baśń.

Niech jest jak wiersz, ma kunszt i czar.
Niech myśl, jak ptak pnie się wciąż wzwyż,
A ty się ciesz i śmiej się w głos,
bo śmiech i pieśń da ci swą moc,

by znikł twój żal, prysł stres i gniew.
Twórz znów swój świat wśród słońc i tęcz
a drań i kpiarz nie da ci w kość.
Bo kim jest kpiarz? To miał i proch.

Strzep go z swych nóg - on nie wart łez,
gdy masz u stóp swój świat, jak baśń.
Masz trzos, w nim skarb, blask słońc i tęcz,
woń bzów i malw i noc wśród gwiazd.



Ty-y. dn : 17.01.2021 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-01-17 Dodano: 2021-02-01 17:14:03

Ten wiersz przeczytano 1573 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Sylabiczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie