Ulica Wiejska
według Władysława Broniewskiego „Ulica Miła”
Głęboki kryzys, recesja, nieurodzaj i
klęska.
Miejsce smutne, pomroczne, to ulica
Wiejska.
Na tej ulicy przedziwnym wiejskim
zwyczajem,
Myślą przeważnie o sobie i nie przejmują
się krajem.
Tam koncepcje, programy, pomysły wiatrem
podszyte,
Na ulicy Wiejskiej ktoś zgubił swój
immunitet.
Z bezrobociem, recesją tam nijak sobie nie
radzą;
Na ulicy Wiejskiej fornal zachłysnął się
władzą.
Tamtędy wartką strugą doniesień płynie
rzeczka.
Na ulicy Wiejskiej nie wiedzą co mają w
teczkach.
Tam ktoś kogoś oszukał, ktoś się pokłócił z
sąsiadem;
Na ulicy Wiejskiej ludność zatruła się
jadem.
Na ulicy Wiejskiej bajer taniocha;
Od tej ulicy zwykle zaczyna się wiocha.
Króluje tam niezależność, wielu chce sobie
być panem;
Na ulicy Wiejskiej lubią wykręcać się
sianem.
Na ulicy Wiejskiej wszystko chcą zrobić
inaczej.
Po tej ulicy ludzie nie chodzą na spacer.
Przy ulicy Wiejskiej mieszkać nikomu nie
radzę.
Gdy miną cztery lata, ja się z niej
wyprowadzę.
Komentarze (2)
Dzięki za wyciągnięcie tego starocia. Gorsze jest to,
że on nadal jest aktualny. Pozdrawiam. :)
Świetny i prawdziwy. Dziwne, że w ciągu 14 lat nikt go
nie docenił.