Ulotność
litery
w słowa złożone
tyle chciały wykrzyczeć
wyszeptać romantycznie
uśmiechem twarz rozjaśnić
oczyścić duszę łzami
historię serca opowiedzieć
zakurzone i zapomniane
zostają tylko
literami
autor
Roma1002
Dodano: 2009-01-23 00:22:03
Ten wiersz przeczytano 1384 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Krótko i refleksyjnie a z tymi literami różnie
bywa...Pozdrawiam.
pewnie zasłynę nadinterpretacja na beju, ale dla mnie
te litery co to układają się w słowa nie koniecznie
odzwierciedlają myśl autora i w momencie gdy dla
innych są wierszem, dla samego twórcy pozostają tylko
literami:))
Pozostają literami, ale tylko wtedy, gdy nikt nie
spojrzy na zapisane twórczością zakurzone kartki
papieru. Jak tylko ktoś zacznie je czytać one
zaczynają żyć rozpalając sie potężnym ogniem wizji
przekazanej przez zwykłe litery płynące prosto z
duszy.
jakbym poczuła siebie ... chce się dużo powiedzieć , a
potem widzi się jak pozostają słowa literkami ...
śliczne ujęłaś myśl
Na szczęscie nie wszystkie pozostają tylko
literami.Bardzo podoba mi sie Twój wiersz,Pozdrawiam.
Książki muszą życ ,czyli muszą byc czytane,także
poezja(i nasza), to nie pokryje ich kurz
zapomnienia.
Litery nie poukładane w słowa a te nie obdarzone
głosem a przede wszystkim uczuciem pozostaną martwe i
nie potrafią nikogo wzruszyć.
Dopóki... dopóty.... I wierz mi, że Twoje nie są tylko
literami.
przesłanie w/g mnie jest jedno - poezja, by nie
zginęła, musi mieć czytelnika ... wyciągajmy więc
litery z zakurzonych szuflad, a staną się WIERSZAMI :)
dobra miniaturka ...
Alfabet to taka paleta liter barw ogromna,
co w słowa się składają
co rozpacz i radość czasem ludziom dają...słowo
mówione może zostać zapomniane,lecz własnie literki
na to nie pozwalają...
wreszcie coś dobrego dziś...
O nie! protestuję!!! litery zostaną wierszami !!! Będą
nieśmiertelne!
może jednak ktos je w swoim czasie usłyszał ;)
Może aż literami, bo wiersze jednak krzyczą jak głos
wołającego w pustyni... Przecież po to jest poezja...
Wymowny wiersz...
Ulotność bywa przekleństwem ale i wybawieniem.