Uobecniam czas
Świat bez Ciebie byłby inny, z Tobą rodzi się poezja.
Kiedy mi wiary
w sercu potrzeba,
moją Golgotę
unoszę do nieba.
Z ufnością krzyżyk
zaciskam w dłoni,
- łączę czas i przestrzeń...
Wiary przybywa
z kropelkami deszczu.
Jak mi nadzieję
obudzić potrzeba,
cichą modlitwą
dotykam nieba.
Zaciskam w dłoni
różaniec z bursztynu,
- łączę czas i przestrzeń...
Nadzieja się budzi
z kropelkami deszczu.
Jak mi przywołać
miłość potrzeba,
chwytam się
wspomnieniem nieba.
Zaciskam w dłoni
naszyjnik z cyrkonią
- łączę czas i przestrzeń,
a miłość spływa
kropelkami deszczu.
Kiedy mi wiary
w miłość potrzeba,
biegnę z nadzieją
po tęczy, do nieba.
Pamięcią twej dłoni
zapisaną wiecznie
- łączę czas i przestrzeń...
Tak miłość widzę,
...przez kropelki deszczu.
Janina Raczyńska-Kraj z tomiku: Z tobą i bez ciebie
Komentarze (16)
Trzy, wszechwładne siostry towarzyszą nam w drodze do
celu, chociaż nie zawsze chadzają parami. Ciekawy
wiersz, pozdrawiam :)