UTRACONY SKARB

Na wystawie w mieście Baku, był manekin w pięknym fraku.
Jego barwa srebrnoszara, malowany jak z żurnala.

Obok śliczna panna młoda w sukni boskiej - niczym "Doda"
Wianek z kwiatów na jej głowie, oczy cudne, zjawiskowe.

Cóż za śliczna z nich jest para, przechodzącym zmysł rozpala.
W tej witrynie się poznali z wzajemnością pokochali.

Chociaż serca ich są inne, za to czułe i niewinne.
O tym związku nikt nie wiedział, któż by się - tego spodziewał.

Zapatrzeni tylko w siebie, planowali żyć jak w niebie.
Ich marzenia się rozwiały w przymierzalni się rozstali.

Ktoś zakupił suknię modną, elegancką i szykowną.
Fraczek został przygnębiony, "skarb" swój stracił upragniony.

Ten manekin choć drewniany, teraz smutny - załamany.
Z oczu płyną łezki słone, myśli krążą w nim szalone.

Kto mi ukradł szczęście moje? Jakże skrzywdził nas oboje.
Szukał w nocy o poranku, w mrocznych miastach wśród zaścianków.

I tak wiele lat to trwało, żadnych skutków nie dawało.
Kiedyś w nocy księżyc świecił, umysł jego się oświecił.

Zaczął w ciszy nasłuchiwać, domy, strych, przeszukiwać.
Coś usłyszał! Tu ktoś płacze! W sercu mocno - tętno skacze!

Patrzy, jego ukochana w starej szafie jest trzymana!
Na paluszkach cicho wchodzi, czy ją stamtąd wyswobodzi?

Wnet uwalnia ją z niewoli! W ranach serce - już nie boli.
Suknia biała przykurzona, dziś wróciła znów w ramiona.

A przetrwała to dlatego, że kochała "fraczka" swego.
Miłość skruszy mury, skały, wtedy tylko - gdyś wytrwały.


Zenek 66 Sielski

28 07 2017

autor

Zenek 66

Napisany: 2017-07-28 Dodano: 2017-07-28 17:42:52

Ten wiersz przeczytano 2715 razy

Oddanych głosów: 54

Rodzaj Bajka Klimat Romantyczny Tematyka Dla dzieci Okazje Ślub i Wesele

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie