UWIĘZIONA
między chcę a muszę
uciekam
spadnę z chmur
deszczem
spłynę
potokiem obojętności
zapomniana
rozbiję się o brzeg
nowego dnia
i narodzę silniejsza
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2014-07-02 09:44:26
Ten wiersz przeczytano 1021 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Świetna miniatura z optymistycznym zakończeniem:)
Świetna, mądra miniaturka.
Cieplutko pozdrawiam
...dobra miniatura :)
Świetna mini! Co nas nie zabije to nas wzmocni:-)
i tego sobie życzmy :-)
Piękna i mądra miniaturka.
Pozdrawiam Jolu.
Wszystkiego dobrego.
po ciężkich przeżyciach jesteśmy silniejsi
pozdrawiam:)
Wyzwolić sie z obojętności, zapomnienia i zacząć od
nowa. Nic nie musieć i narodzić z nowym dniem . Było
by wspaniale...
ciagla nauka to prawda pozdrawiam
Każdy dzień daje nam coś nowego. Żyjmy nadzieją, że
też coś lepszego.Oby. Serdecznie pozdrawiam.
Nie chcę ale muszę. Czasami bywa tak, że tego przymusu
zrodzi się wola przetrwania :)
człowiek uczy się przez całe życie, pozdrawiam