uwięziona ziemia
jak ich dużo
kim są
jakie noszą imiona
pod maską przerażeni
pełni wyczekiwania
pęd powietrza
hamuje oddech
rozdyma płuca
dwa trzy
kroki od siebie -
wyznacznik życia
siła większa
utrąca nadzieję
lecz Najwyższa
znowu ją przywołuje
i zaciska uchwyty rozpaczy
by mogli robić to
co zrobić powinni
autor
szatynka_01
Dodano: 2020-04-02 21:29:36
Ten wiersz przeczytano 1211 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Dobry wiersz.
Cale szczescie za ja nie widze zadnych ciemnych chmur
z dymow z piecow kremacyjnych jak moj przedmowca:))
No cóż, smutne, ale świat już 'widział' niejeden
dramat.
Zdrowia życzę.
Ziemia uwięziona jest nie tylko na swojej orbicie
wokół słońca, ale i mocnym uchwycie wirusa. A
wspomniane słońce przysłania ciemna chmura z dymów z
pieców kremacyjnych.
Udany wiersz na aktualny temat.
Pozdrawiam. :)
Bardzo trafny i dramatyczny przekaz.
Pozdrawiam
Na czasie i na temat.
Pozdrawiam:)
Mocny przekaz pozdrawiam
dwa trzy
kroki od siebie -
wyznacznik życia
- bardzo trafnie.
No tak. Tego jeszcze ziemia nie widziała.