vitae magistra

Wierzyć możemy tylko w to, co napiszą, ale czy prawdę.
Pozdrawiam

bo w życiu o to chodzi, żeby być ciągle młodym, od
razu doświadczonym, najlepiej z tytułem naukowym i
lepiej ładnym niż brzydkim. Wtedy się nie utonie, ale
czy to jest możliwe, to już inna bajka :(

Dziękuję Wam za czytania.
I za pochylenie nad maksymą "Historia vitae magistra
est".

Vick, w dziesiątkę!
Liczą się kolejne redakcje podręczników z obowiązującą
tendencją. A prawda historyczna w tekstach i
materiałach źródłowych.

Świetny wiersz z ciekawą pointą,
ta magistra trochę mi się skojarzyła z pewną
ministrą:)
Tak naprawdę życie jest nieobliczalne,no i jest naszym
nauczycielem,niezależnie od tego ile mamy lat za
sobą,tak naprawdę,a bywa,że spryt i przebojowość się w
nim bardziej liczą,niż dyplomy.
Miłego wieczoru życzę.
Jestem pełna podziwu dla Twojego pióra Elu.

Już gdzieś tam pisałem (a dotyczy to nie tylko
historii, właściwie wszystkiego w naszym życiu), że
dlatego cały czas przyjmujemy "coś" - a priori. I na
tym budujemy. Inaczej życie byłoby bez sensu.

Pływać swoim stylem. I umieć opływać:))

Pozdrawiam!

jako magister magistrę powitam;
owszem, historiae est magistra vitae,
post factum;istnieją dowody
że historia to zwykłe lanie wody..
a tak już przeważnie bywa,
że gówno zawsze na wierzch wypływa
ono i mnóstwo samych śmieci
i o tym głównie uczą historycy dzieci!

świetna refleksja, miłego dnia Elżuniu

:)

:)

Pozdrawiam, Marku :)

Ciekawa życiowa refleksja. Miło było
przeczytać:)Pozdrawiam :)

No Zosiak, lepiej czytasz :) Poprawiam, dzięki :)

"patrz - tak wielu topielców..."
A ja sobie czytam
spójrz - tak wielu topielców...

Miłego dnia, Elu :)

Celino, bardzo dziękować :)