...W zwierciadle niejasno...I

Oboje popatrzyli na łóżko. Cecylii wcale to nie zdziwiło, że widzi samą siebie z jasnymi włosami rozsypanymi na poduszce. Na kołdrze leżała stara choinkowa gwiazda.
-Naprawdę ślicznie wyglądam, kiedy spię-stwierdziła.
Ariel mocno ują ja za rękę. Popatrzył na nią i zapewnił z powagą:
-Jeszcze piękniejsza jesteś, kiedy tu siedzisz.
-Ale ja tego nie mogę zobaczyć, bo jestem teraz po drugiej stronie lustra.
Dopiero na te słowa Ariel póścił jej rekę.
-Przypominasz przepieknie ubarwionego motyla, który sfrunął z ręki Boga.
Cecylia rozejrzała sie po pokoju. Wąziutka smuga porannego słońca padła na biórko i podłogę. Pod łóżkiem kilka promyków znalazło drogę do chińskiego notesika. Zalśniły jedwabne nitki...

autor

..::MIRACLE::..

Napisany: 2006-03-31 Dodano: 2006-03-31 21:38:11

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie