wciąż tęsknię
Mamo...
wszystkie te lata bez ciebie mamo
obrosły pustką tłumionym żalem
tęsknota ciągle boli tak samo
chociaż zapomnieć czas szansę daje
projektor wspomnień przewija taśmę
niemego filmu z tytułem życie
wytarte ścieżki bo zanim zasnę
czekam uparcie że znowu przyjdziesz
weźmiesz za rękę pogładzisz włosy
przekupisz księżyc by mrok odstraszył
o zdrowie spokój niebo poprosisz
nigdy nie zdradzisz sekretów naszych
rankiem gdy ledwie otworzę oczy
i rzeczywistość resztki snu strąci
leżę cichutko bojąc się spłoszyć
myśli że byłaś przy mnie tej nocy
autor
mamusia45
Dodano: 2019-05-26 09:40:50
Ten wiersz przeczytano 1059 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Pieknie, wzruszajaco.
Pozdrawiam:)
piękny wiersz
Pozwolę sobie powtórzyć za Mily i Abandonem:)
Pani jak już coś napisze na temat, to napisze. Już ja
Panią znam, chyba;)
Ślicznie!
Pozdrawiam :)