wiatr
wieje w czas
w horyzont ponad krzywizną Ziemi
szum nabiera znaczenia
moje myśli jak spieszące chmury
zwiewne pieszczoty kolorowych
krajobrazów
drążą przemijanie
czuję miekkość sekund
pulsującą w żyłach krew
zaproszenie do życia
siedzący w oddechu swiat z wczoraj
wspomnienie traci swoją wysokość
pamięta wciąż znane słowa
milczą góry rozmawiając z wiatrem
a prawda leży gdzieś na kolejnym
ze szczytów
autor
Mirabella
Dodano: 2017-04-15 00:46:43
Ten wiersz przeczytano 591 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Filozoficznie i ciekawie Miarbelko piszesz.
Zdrowych, radosnych, błogosławionych świąt
wielkanocnych życzę:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziekuje Ewuś , rozmyślania zajęły mi trochę czasu ,
no wiesz jak to z tym jest :) ściskam cie mocno i
wesołego Alleluja ! Całuski
Śliczny wiersz. Pozdrawiam i życzę zdrowych, radosnych
Świąt :)
Witaj Mirabellko jak miło że jesteś, a wiesz śliczny
:) tulaski
Za mgłą!
Ale to ładne :-)