O n i
pomimo odległości połączeni tworzą jedno
wczoraj nieznani dzisiaj tak bliscy
czy to zbyt wiele prosić
o okruchy z chleba szczęścia
nic nie mów on czuje to samo
odziani w szaty miłości
osłonięci tarczą tęsknoty
w szarej codzienności
podążają drogami życia
dając siebie sobie
05.12 - 06.12.2009.
autor
kazap
Dodano: 2011-09-30 09:53:57
Ten wiersz przeczytano 762 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Coś nie tak z komentarzami i mój zaginął, taki
spory...No cóż Karolu Ty znasz moje zdanie, bo choć
style mamy różne to płyniemy wspólnie na jednej fali,
jaką jest empatia...pozdrawiam
piekny wiersz o oddaleniu ale i uczuciu.
Właśnie te małe okruchy szczęścia to pisanie wiersza
:)
Mój ładny komentarz przepadł. Napiszę jeszcze jeden,
bo wiersz mi się podoba. A dawanie coś z siebie
wzmacnia... :)