wiersz być może o miłości

na tym starym zdjęciu wciąż jesteś
choć codziennie znikasz w szufladzie
mały listek zgubiony na wietrze
wielka gwiazda w nieważnym układzie

jeszcze czasem mnie we śnie przytulisz
by nad ranem w nic to się zmienić
jak tysiące nieznanych mi ulic
prowadzących do pustych kamienic

nieraz w śpiewie sosen cię słyszę
czuję w trawy rozpustnym zapachu
lecz zamieniasz się w bezwonną ciszę
w sercu pełnym kamieni i piachu

już nie pachnij,nie śpiewaj się tuląc
z obietnicą że warto poczekać
przecież wiesz że pod moją koszulą
nie ma duszy więc nie ma człowieka

autor

z nick-ąd

Napisany: 2013-01-11 Dodano: 2015-01-11 12:55:37

Ten wiersz przeczytano 941 razy

Oddanych głosów: 27

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie