"Wśród nocnej ciszy"

Noc, a w niej cisza wątło uśpiona,
ciemność rozjaśnia łuna z ogniska;
na horyzoncie widać jak niebo
gwiezdność srebrzystą w pagórki wciska.

Czasem coś mruknie, piśnie, zaszemra,
poruszy głową o kostur wspartą,
kiedy w przycupłej pozie skulonej,
pasterz się wadzi w senności z wartą.

Lecz stan ten nagłe rozjaśnia gwiazda,
świecąca blaskiem jako słonecznym,
spuszczając w skały warkocz jaskrawy,
mieniący w oczach się światłem mlecznym.

Anieli chwałę korną oddają,
Maryja tuli Dziecię w zadumie,
zaś Józef łzawość ociera z oka,
niknąc w swych myśli radosnych tłumie.

Pan się narodził, Bóg daje Dziecię,
aby ocalić wątłe istoty,
które nie znając zamiarów pańskich,
ulokowały Je w jamie groty.

Gdzie wśród bydlątek, owiec, biedoty
znalazł żłób szorstki słomą wysłany.
Zbawiciel życia, Pasterz grzeszników,
w Bogu przez Boga nam darowany.

autor

niezgodna

Napisany: 2019-12-22 Dodano: 2019-12-22 15:00:11

Ten wiersz przeczytano 2229 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Święta Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie