Wypominki
Dostałam pocztówkę
znad morza.
/Jest cudnie,
choć pożal
się Boże pogoda,
towarzystwo pierwsza klasa.
Szkoda,
że nie ma Ciebie z nami/.
Zapomniałam, przepraszam,
już się nie kochamy.
Pocztówka jest sprzed lat dwudziestu
dwóch.
Wróciłeś… nie mój.
autor
DoroteK
Dodano: 2016-04-06 07:32:24
Ten wiersz przeczytano 2135 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
Wiersz jak słowa z życia. Pozdrawiam :)
Smuteczek z przeszłości.Ciekawy.Pozdrawiam i dziękuję
za odwiedziny.
Dorciu - tytuł prawie wprowadził mnie w błąd,
myślałam, że za jego duszę wypominki były.
Leciutkie i smutniutkie,serdeczności Dorotko :)
Bardzo smutny ale przemawiajacy i pieknie napisany
wiersz
Pozdrawiam serdecznie Dorotko
ładne, zaskakujące wypominki,,,pozdrawiam :)
I smutno i ładnie.
Pozdrawiam:)
Bywa i tak...ładny wiersz, pozdrawiam :)
Co było, przeminęło i już nie wróci. Pozdrawiam i
życzę spokojnego wieczoru.
Ładnie Dorotko i bardzo smutno
Pozdrawiam
Czuć melancholię od tego wiersza :) Bardzo mi się
podoba :) Pozdrawiam +
poukładany już mam świat ...a tu pocztówka z tamtych
lat...
Podoba mi się w jaki sposób wprowadziłaś nas w świat
wspomnień. Krótko i wymownie.
Piękny wiersz. Prawdziwy, wiem coś o tym. Pozdrawiam
Witaj,
przyznaję - dałam się nabrać na pierwsze wersy!
Potrafisz być przekonywująca.
Serdecznie pozdrawiam.