Zaczarowany ogród

Wyszłam do ogrodu, pośród suchych liści
dwa wróble przysiadły, by w promieniach słońca
ogrzać się choć trochę. Nocą było zimno.
Podeszłam a one zerknęły z ukosa

i coś zaćwierkały, otrzepały piórka,
po czym podfrunęły ku stercie badyli
które ktoś ułożył pod stuletnim murem.
Szast-prast rozsunęły chruścianą kurtynę.

Patrzyłam zdziwiona, co też wyczyniają
przemiłe ptaszyny lutowym porankiem,
kiedy moim oczom drzwi się ukazały,
a jeden z wróbelków przycupnął na klamce.

Zgrzytnęło, pisnęło, to wprost nie do wiary,
skrzydlaci kompani zniknęli w szczelinie,
pobiegłam za nimi, ogromnie ciekawa
co też jest za furtką i oto po chwili

aż dech mi zaparło, kamienista ścieżka,
a przy niej paprocie, fiołki, przebiśniegi,
szemrzący strumyczek, opodal ławeczka,
usiadłam, słowiki rozpoczęły trele,

gromada motyli kolorową chmurą
krążyła nad głową... I zjawił się panicz
mówiąc słodkim głosem - wstawaj już mamusiu,
jak zwykle zasnęłaś czytając mi bajkę.

autor

Turkusowa Anna

Dodano: 2016-02-29 13:52:28

Ten wiersz przeczytano 2585 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie