zajrzał mi w duszę ...

chciał
bym otworzyła drzwi
i wszystkie okna ...

pokazał że piękno
nie ma granic
jest tuż ..tuż ...

nie muszę szukać
kawałków siebie
jestem ...

więc czy mogę ?
wyrzucić go
zostawić ...

odejść ...

duszo zapłakana
nie krzycz ..
zostań tym lustrem
i pozwól napatrzeć się
dowoli nim ...

jesteś ..

kawałkiem .
drogiej porcelany
paciorkiem szklanym
łzą unoszoną
przez ocean marzeń ...

„ więc czy mogę „

autor

Zamyślona7

Napisany: 2020-02-18 Dodano: 2020-02-18 20:53:41

Ten wiersz przeczytano 1127 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie