Zapomniałam
... bardzo lubię zapominać!
szczęśliwcom wmawiać
że potrafią latać
nieszczęśliwcom obiecać ukojenie
wolę prócz wątłego światła
gwiazd
leżeć w makach
pić jakiś koktajl
nie mówić
niczego
mieć zaczytane szeroko
oczy i pióro
uwięzione cztery metry przed
puentą
© 26 lipca 2013 r.
autor
Ossa77
Dodano: 2018-04-04 23:05:46
Ten wiersz przeczytano 1438 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Pióro uwięzione cztery metry przed puentą, to kawał
treści objętej weną... pozdrawiam :)
Ja tez tak lubię. Szczęśliwcom coś wmawiać, to łatwe.
Gorzej z obiecywaniem ukojenia nieszczęśliwcom. I ja,
tak samo jakTy, nie lubię kiedy coś fajnego zbliża się
do końca.
Takie to życie. Jedni zapominają bo lubią,
a inni tak jak ja, bo nie mają pamięci
po operacji głowy. Pamiętam, co było
ponad 60 lat temu, a nie pamiętam sprzed 2 godzin...
Piękny wierszyk, niby o sobie samej.
Pozdrawiam. Miłego dnia :))
Świetnie... dziękuję Halino53, Maćku.J - przyjemnego
dnia☀️
Raz jeszcze zajrzałam, by podziękować za komentarz,
chyba bez zagłosowania...miłego dnia
świetne Osssssssssso
A każdy metr przybliża do spełnienia i tego co w myśli
i w sercu i w strofach....miłego dnia
Sławku, niczego nie jestem pewna - nawet jutra nie...
Pozdrawiam ☀️
A fajne to pióro?
Nic nie znalazłem cztery metry pod puentą tego
wiersza. Spróbuję za jakiś czas odszukać komentarz do
tego wiersza leżący 3,95 metra pod moim. Jesteś pewna,
że znajdę tam Twoje pióro? :)
... powodzenia mi nie brak, ale od nadmiaru też głowa
nie boli - wzajemnie☀️
no to powodzenia w wypełnianiu Pit-u zapomnienia