Zapomnienie...
Dla ludzi chcących zapomnieć...
Zapomnienie w sercu mym
góruje nad uczuciami,
Zmieniło je w zimny głaz, twardy
lód…
Lecz ciągle gdzieś tam jesteś Ty…
Wciąż jesteś, mimo że wyzbyłem się
uczuć…
Wciąż jesteś, choć o szczęściu
zapomniałem…
Wciąż jesteś i rozpalasz na nowo ogień
pożądania…
Wciąż jesteś… wciąż nadzieję dajesz
mi….
…
Zapomnienie miało być lekarstwem
mym…
Lekarstwem na miłość,
Lecz teraz zadaje mi ostateczny cios,
Rani najmocniej… Rani ze wszystkich
sił…
A miało pomóc…
Zapomnieć się nie da,
Zapomnienie to wyrok dla nadziei
choć podobno Ona nie umiera nigdy,
a może umiera, ale ostatnia…
Zapomnienie zabija mnie od wewnątrz
Zapominam kim z natury byłem,
Kim jestem…
Lecz w sercu ciągle Ty…
…
W sercu ciągle ból,
na twarzy ponury śmiech…
Nie oszukujmy się więcej już
Zapomnienie kłamstwem jest!
Ja również próbowałem o Tobie zapomnieć...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.