Zatańczę

Waldku, dobrze, że to tylko eiersz i Twój wymysł...aż
ciarki mnie złapały...dobrze, że Jadzie jest obok i Ty
masz jfeszcze tyle zapału...łyżeczką też da się
najeść, pamiętam to...bo co w nadmiarze nie służy
zdrowiu i wiarze...pozdrawiam serdecznie

przekorny Twój wiersz i taniec.
nie ma jak ... u żony.
pozdrawiam :)

taniec skończony
biegnę do żony - czyli można się wyrwać z objęć
czarnej tancerki

tez sobie wybrales partnerke do tanca! :) lepiej nie
ryzykuj bo jak zlapie w objecia to moze nie
wypuscic...dobrze,ze jej sie nie spodobales;);)

podoba mi sie:)
milego dnia:*)

"taniec skończony
biegnę do żony"
I z tym optymistycznym akcentem zaśnij do żony
przytulony. Śmierć wcale się nie spieszy, jeszcze musi
poczekać.
Pozdrawiam.

-- jeju, jak bym miała przed oczami kawałek mojego
życia.... zresztą zerknij , a sam się przekonasz

http://alina-ala.blog.pl/2017/04/09/kocham-cie-zycie-t
aka-miloscia-ze-wszystkich-najwieksza/#comments

-- pozdrawiam :)

Refleksyjnie, ładnie.
Dobranoc Waldi.
Serdeczności ślę:))

Początek napawa smutkiem i chciałoby się rzec ależ
jeszcze masz czas peelu, na szczęście
te słowa padają w drugiej części wiersza, który mi
przypomniał kogoś kto przeżył katastrofę lotniczą i
też taki głos usłyszał, jego stan był bardzo ciężki, a
jednak przeżył, również przeżył śmierć kliniczną i od
tej pory zupełnie inaczej patrzy na życie, bo Bóg dał
mu jeszcze szansę na jego naprawę.
Miłego dnia Waldku życzę:)

Nie tańcz jeszcze walca ze śmiercią, zatańczmy walca
życia - tak będzie lepiej, bardziej życiodajne z
nadzieją na piękniejsze jutro. A co ma być i tak
będzie, a póki co to cieszmy się życiem - miłość,
zwycięża wszystko. Bardzo refleksyjnie i stanowczo.
Moc serdeczności Waldi :)