zawieszenie
utknęłam między tobą
a ciszą
teraz nawet oddychasz
za mnie
lecz nie ośmielę się poprosić
o własną przestrzeń
dopiero na kolejnym zakręcie
zrozumiem swój błąd
mleko już wsiąknie
w dywan
autor
sisy89
Dodano: 2020-07-29 00:05:48
Ten wiersz przeczytano 1527 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (62)
Dziękuję kolejnym Gościom za zatrzymanie się przy
wierszu i refleksje.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj
Bardzo wymowna refleksja o utracie własnej tożsamości
w związku dwojga ludzi.
Serdecznie pozdrawiam Sisy.
Czasami bardzo trudno jest wytrzymać w takim
zawieszeniu... Pozdrawiam serdecznie +++
jak pięknie opisałaś ten ból
cisza dobra na przemyślenia...krótko i
treściwie...miłego...
Dobry wiersz, a przestrzeń jest potrzebna do zdrowego
oddechu życiem. Miłego dnia :)
bez własnej przestrzeni nie ma nadziei na
lepsze.Musisz zakończyć ten związek by odzyskać
tożsamość i normalność.Pozdrawiam serdecznie.
Utrata tożsamości to prosta droga do katastrofy w
"związku" mz
Dużo jest kobiet, które tak robią, a później płacz i
rozpacz...Ciekawe z czego to wynika...
Pozdrawiam
anna, @Krystek - dziękuję za komentarz. Najgorzej
tkwić w takim układzie i nie mieć na tyle siły i
odwagi, by to zakończyć. A takich historii jest
mnóstwo...
Pozdrawiam serdecznie :)
Takie zauroczenie źle się kończy. Dobrze, że się
przebudziłaś z tego letargu. Udanego dnia z
uśmiechem:)
to nie jest dobry układ (ale peelka to już wie i sie
godzi)
Dziękuję Wam za refleksje do wiersza, za przeczytanie
i komentarz :)
Życzę miłego dnia :))
Wiersz bardzo mi się podoba. Smakuje gorzko, ale jak
wielu z nas czuło ten smak. Pozdrawiam
Całkowite "podporządkowanie się" niszczy przestrzeń
potrzebną do swobodnego oddechu.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam
przepiękny przekaz ubrany w tak mało słów, bez własnej
przestrzeni umiera w męczarniach wrażliwość i wszystko
z nią...
zauroczona pozdrawiam:)