Zawisza Czarny
Arkadiusz Łakomiak
Przy zamkowej bramie rycerz stoi,
w oświetlonej słońcem, pięknej zbroi;
miecz ma bardzo ostry, i toporek,
a przy boku - łupów pełen worek.
W stal (ogromnie ciężką!) jest zakuty,
licząc czubek głowy, tors i buty.
W ręku trzyma tarczę, dla ochrony,
a na tarczy orzeł lśni. W koronie.
Rozpoznała gościa białogłowa:
"To Zawisza Czarny" (słychać słowa).
Wkoło wielu gapiów już się zbiera,
aby godnie witać bohatera.
Śmiały i postawny to mężczyzna,
dla którego liczy się ojczyzna.
Na honorze nie ma nawet rysy
i polegać można na Zawiszy.
Najwspanialszym, polskim jest rycerzem!
Przybył do Krakowa, na ogierze,
do swojej stolicy, pełnej skarbów.
A skąd tu przyjechał? Spod Grunwaldu.
autor
PanMiś
Dodano: 2015-08-11 06:59:49
Ten wiersz przeczytano 5303 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Ślicznie i dydaktycznie. Cofnęłabym z trzeciergo wersu
przecinek , skoro i. Pozdrawiam.
Zawisza - wzór i przykład prawdziwego, zaufanego
rycerza Władysława Jagiełły.
Kolejna obrazowa lekcja historii dla dzieci :)
Pozdrawiam !
wiersz super
serdecznie pozdrawiam
Pięknie to opisałeś Misiu. Pozdrawiam milutko.
Dziękuję Pluszku. :) Dziękuję wszystkim. :)
6 dni czekałem i się doczekałem.
Super ...
+ Pozdrawiam serdecznie
super...świetna forma edukacji dzieci:) pozdrawiam
Arku
Ładnie opisana historia :)
Za Ichną, są wartości nieprzemijające. Bardzo dobry
wiersz dla dzieci. Pozdrawiam:)
Zawisza Czarny, rycerz z Garbowa
na turniejach bez przerwy brylował.
Stwierdza wieść naukowa,
że dotrzymywał słowa.
Przez Turka z ramion spadła mu głowa.
Poległ brat Farurej i synowie obaj herbu Sulima,
- niestety teraz takich rycerzy już ni ma!
Pięknie o naszej polskie historii i jej bohaterach.
Gratuluję.
Autor dowiódł tym pięknym wierszem, że historia może
być pięknie podana, na srebrnej tacy.
Ciekawie przedstawiony rys historyczny Rycerza.
są wartości które nie przemijają,,,ciekawy i treściwy
wiersz,,,pozdrawiam
trzymasz swój poziom, Arku;)
wydaje mi się, że mariat częściowo ma rację,
najczęstszy błąd to /pytam się/, zwracając się do
kogoś - wystarczy /pytam/,
ale nie zawsze /się/ oznacza /siebie/, np. boję się,
trzymaj się, nie znaczy siebie? trzebaby dodać - boję
się siebie,
błyszczeć się i błyszczeć to dwa różne znaczenia - 1.
lśnić, jaśnieć itp. 2. brylować, olśniewać, wzbudzać
zachwyt; np. nos Się błyszczy, ty błyszczysz w
towarzystwie,
moim zdaniem miałeś dobrze, zbroja/rycerz się błyszczy
od słońca... ale podpowiedź Zosi też jak najbardziej
dobra; pozdrawiam:)
Pamiętam to tylko z filmu, ładnie opisana historia.
Miłego dnia:-)