Żegluję
https://www.youtube.com/watch?v=BRIAoqrNayw
Żegluję po meandrach duszy
trafiam dość często na zimny prąd
jednak nikogo to nie wzruszy
chociaż daleko stąd jest mój ląd
Żegluję beztrosko niczym ptak
doświadczony wiatrem wolności
przynoszącym gorzko-słodki smak
lecz chciałbym czuć go do wieczności
Czysta miłość do ciebie niesie
z niebywałą mocą w żagle dmie
piękne to uczucie w bezkresie
nocną porą zjawi się we śnie
Komentarze (63)
Ups, nie masuje, tylko pasuje:))
Endrju, zainspirował mnie twój wiersz do gimnastyki
umysłowej, a wszystko przez te jednosylabowe
zakończenia wersów (prąd-ląd, ptak-smak, czyli niezbyt
ładne rymy) i trochę pompatyczny klimat
Mógłby zacząć się tak:
"Żegluję po meandrach duszy
dość często na prąd zimny trafiam
jednak nikogo to nie wzrusza
a zwłaszcza Leopolda Staffa"
Wydaje się, że lekko żartobliwy ton lepiej do ciebie
masuje, jak myślisz?
Oj, żeglujże andrew tak przez całe życie.
https://www.youtube.com/watch?v=CWE2USHzbBM
Pozdrawiam serdecvznie:)
Obierz właściwy kurs i nie zbaczaj z niego marynarzu:)
Pozdrawiam serdecznie.
Ale Ci wiatr fantazji zadął w żagle!
Gratuluję.
Za komentarz dziękuję i to nie tajemnica : głosuję,ale
tylko dlatego,że popłynęłam razem z Tobą.
Tylko tak żeglować przez całe życie.
Piękny wiersz przepełniony miłością i nadzieją.
Życzę spełnienia i pozdrawiam serdecznie.
Fiu, fiu, jaki romantyk z Ciebie.
Bardzo ładny wiersz☺
trochę mnie nie było a tyle się zmieniło. Ty o
miłości? jakoś nie pamiętam
miłeho...
Może nie tylko we śnie, może sen w jawę się
zmieni.Tego życzę peelowi.Pozdrawiam.
Romantyczne żeglowanie :o)
oj romantyk z Ciebie, prawdziwy romantyk, potrafisz
rozmarzyć :)
powiem tak
dla takiego żeglowania
jestem na TAK...
+ Pozdrawiam
-- oj, rozmarzyłeś się Andrzeju... a może to nie tylko
marzenia, tylko Ty o tym wiesz...
- :)
rozmarzony, romantyczny rejs,,,pozdrawiam cieplutko