Złota aleja
W złotej alei drzew,
pulsujących życiem roślin
uciekam od świata
szarej codzienności.
Uciekam od cierpienia
do krainy zbawienia,
gdzie gości miłość,
wiara i nadzieja.
W złotych i pomarańczowych
koronach drzew zielonych
malując miłość
miejąc nadzieję
wierze poświęcać siebie
- marzę o Tobie.
autor
suzy
Dodano: 2006-11-27 18:19:12
Ten wiersz przeczytano 560 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.