Złudzenie
Gdy za oknem mróz,chłód i wiatr.
To Ja leże wśród łąk i traw.
Wspomnieniami tak pięknymi,że nawet ten
chłód nie ogarnia mej duszy.
Leżę tak na łóżku i myślę,
myślę o wspomnieniach i marzeniach.
Marzeniach którymi do tej pory żyłam.
Żyłam w zatraceniu.
Zatraceniu o lepsze życie.
Życie,które było moją wyobraźnią.
Wyobraźnią w której doznałam miłości.
Miłości,która jak sie okazało była tylko
złudzeniem.
Złudzeniem byłeś Ty.
Całe nasze zycie był wielka bajką.
Bajką w którą wierzyłam,ale odnalzałam sie
w realnym świecie,
w którym nie ma już Ciebie!!!!!
Komentarze (2)
Kobiecie, która marzy - do twarzy. Jest wrażliwa -
niefałszywa!
smutny, pełen wspomnień wiersz, podoba mi się